Downhill (DH, po polsku "zjazd") - indywidualny zjazd rowerem na czas po
stromych, naturalnych stokach.
Ścieżki zjazdowe są często bardzo wąskie,
kamieniste czy poprzecinane wystającymi korzeniami.
Nierzadko są też urozmaicone uskokami o różnej wysokości (dropami),
które są najbardziej widowiskowe, lecz są też powodem najbardziej
niebezpiecznych wypadków w zjeĄdzie. Startujący zazwyczaj wypuszczani
są na trasę z przerwami 30 sekundowymi (od najwolniejszego do
najszybszego), jeden przejazd zazwyczaj zabiera od 2 do 5 minut.
Czas przejazdu jest mierzony za pomocą "bramek" przez które
przejeżdża zawodnik (podobnie jak w zjeĄdzie narciarskim).
Miejsca w klasyfikacji są poukładane wg najszybszych czasów,
wyścigi często wygrywane są ułamkami sekund.
Historia
Pierwszy wyścig zjazdowy miał miejsce w Fairfax w Kalifornii,
21 paĄdziernika 1976 roku, na drodze pożarowej dzisiaj znanej
jako Repack Road z powodu potrzeby uzupełniania
(z ang. "repack" - uzupełniać) piast po zjeĄdzie (hamulce w
piastach które były wtedy używane przegrzewały smar który był w
środku i psuły się, więc trzeba go było uzupełniać). Dziesięciu
startujących przejechało 1300 stóp w około 5 minut, zwycięzca Alan
Bonds, był jedynym który dojechał do mety. Pierwsze rowery użyte do
zjazdu były znane jako "trzaskacze" (z ang. "clunkers") albo
"rowery gazeciarzy" (z ang. "coaster brake cruisers") wyposażone
w opony dętkowe po raz pierwszy sprowadzone do Ameryki przez
Ignatza Schwinna. W 1979 dwóch organizatorów i zarazem uczestników
(Charlie Kelley i Gary Fisher) wyścigu Repack założyło firmę
MountainBikers (tłum. "górscy rowerzyści"), od której nazwy nazwano sport.
Mimo tego że w latach 80. XX wieku kolarstwo zjazdowe ogromnie
się rozwinęło nadal używano sztywnych rowerów, bądĄ amortyzowanych
z bardzo ograniczonym skokiem zawieszenia (poniżej 2 cali). Typowo
zjazdowe nie były produkowane aż do lat 90. Do wprowadzanych wtedy
innowacji zalicza się dwupółkowe widelce amortyzowane, hamulce
tarczowe, jak i bardzo kunsztowne projekty ram amortyzowanych.
Z biegiem czasu jeżdżący w innych dyscyplinach zaczęli skupiać
się na zjeĄdzie. Szczególnie wielu wśród nich było jeżdżących na
BMX, włączając w to mistrzów takich jak John Tomac (Tomac Bikes
Team), Micheal Crawley (Team Giant/Marzocchi Bikes), James Palmer
(WHHL Bikes) Woosub Song (Team Yeti/Fox Bikes), Brian Lopes(Gt).
Ich wpływ jest widoczny w wzroście trudności wielu tras,
szczególnie w ilości nowych przeszkód jak hopki czy dropy.
Pierwsze mistrzostwa sygnowane przez UCI w downhillu odbyły się w
1990 roku, w Durango, w Kolorado. Wygrał je owiany już legendą Greg Herbold.
W Polsce pierwsze Mistrzostwa Polski sygnowane przez Polski Związek
Kolarski odbyły się w 1999 roku w Szklarskiej Porębie. Wygrał je Szymon Syrzistie.